Γεια σας ειμαι Γεωργια κ ειμαι 29 χρονων........
παντρεμενη εδω κ 18μηνες.
ολα κυλουν μια χαρα ο αντρας μου αποδειχτηκε αξιος πατερας κ συντροφος.
γνωριζομαστε απτο 2004 κ ειχαμε σχεση απτο 2005.....
σε ολες τις ωραιες ιστοριες υπαρχει κ ενα αλλα...........
με ζηλευει
κ ξερω οτι παλιοτερα (πριν την εγκυμοσυνη κ πριν τον γαμο μας) σε καποιο χωρισμο μας ειχα επαφες (μεσω υπολογιστη ΜΟΝΟ) με εναν πρωην μου (σχεση του 2000 για τοσο πισω μιλαμε)
ο αντρας μου λοιπον το εμαθε αφου τα ειχαμε ξαναβρει κ αφου ειχε ψαξει τον υπολογιστη μου .
α
Αυτην την αφορμη λοιπον του εχω δωσει εγω για να τα λεμε ολα με το ονομα τους. Εκεινος ομως συμπεριφερεται κατα την γνωμη μου παραλογα ακομα κ τωρα σχεδον 3 χρονια μετα το περιστατικο αυτο. δηλαδη τι εννοω??????? Παω στην λαικη κ εντελως τυχαια βρισκεται μπροστα μου, ταχα να με βοηθησει. Βαζω μασκαρα για να παω στο σουπερ μαρκετ κ αναρωτιεται κτλ κτλ .....γενικα κανει λες κ ψαχνει κατι να βρει . Ας μην μιλησω για τον υπολογιστη κ το τηλεφωνο που συνεχεια τα ψαχνει . Δεν εχω δωσει κανενα δικαωμα απ'την στιγμη που μπηκαμε στο σπιτι μας κ παντρευτηκαμε.ουτε αν με δειτε ειμαι καμια με προκλητικη συμπεριφορα ειλικρινα. Με πιεζει ομως ολο αυτο . εχω προσπαθησει να του το πω , αλλα μου λεει οτι εχει χασει την εμπιστοσυνη του κ πρπει να το ανεχτω κατα καποιο τροπο. Δεν ξερω σημερα παλι με κυνηγουσε στην λαικη ρε κοριτσια κ ενιωσα λες κ εχω σωματοφυλακα ειλικρινα...........Και οχι οτι φοβαται μονο τον πρωην αλλα ολους τους αντρες.λες κ κυνηγανε ολοι εμενα. Εγω κοιταζομαι στον καθρεφτη κ βλεπω ενα κοριτσακι κ οχι μια γυναικα που βγαινει να προκαλεσει .
Να τονισω κ να σας βεβαιωσω φιλες μου οτι σε καμια περιπτωση δεν θελω να νιωθει ετσι ο αντρας μου.Καταλαβαινω οτι αυτο που του συμβαινει ειναι κατι σαν "αρρωστια" κ οτι βασανιζεται αλλα βασανιζει κ μενα με τον τροπο του εφοσον πραγματικα πια δεν εχω δωσει κανενα δικαιωμα. Βγαινω εξω κ δεν βαφομαι για να μην νομιζει οτιδηποτε.Βγαινουμε μαζι κ φοβαμαι μην τυχον κ με κοιταξει κανεις κ εχουμε θεμα στο σπιτι μετα. Παντα ηταν καπως ζηλιαρης κ ελευθεροι που ειμασταν αλλα οχι κ ετσι .
εχει νιωσει καμια σας την πιεση αυτη ????
παντρεμενη εδω κ 18μηνες.
ολα κυλουν μια χαρα ο αντρας μου αποδειχτηκε αξιος πατερας κ συντροφος.
γνωριζομαστε απτο 2004 κ ειχαμε σχεση απτο 2005.....
σε ολες τις ωραιες ιστοριες υπαρχει κ ενα αλλα...........
με ζηλευει
κ ξερω οτι παλιοτερα (πριν την εγκυμοσυνη κ πριν τον γαμο μας) σε καποιο χωρισμο μας ειχα επαφες (μεσω υπολογιστη ΜΟΝΟ) με εναν πρωην μου (σχεση του 2000 για τοσο πισω μιλαμε)
ο αντρας μου λοιπον το εμαθε αφου τα ειχαμε ξαναβρει κ αφου ειχε ψαξει τον υπολογιστη μου .
α
Αυτην την αφορμη λοιπον του εχω δωσει εγω για να τα λεμε ολα με το ονομα τους. Εκεινος ομως συμπεριφερεται κατα την γνωμη μου παραλογα ακομα κ τωρα σχεδον 3 χρονια μετα το περιστατικο αυτο. δηλαδη τι εννοω??????? Παω στην λαικη κ εντελως τυχαια βρισκεται μπροστα μου, ταχα να με βοηθησει. Βαζω μασκαρα για να παω στο σουπερ μαρκετ κ αναρωτιεται κτλ κτλ .....γενικα κανει λες κ ψαχνει κατι να βρει . Ας μην μιλησω για τον υπολογιστη κ το τηλεφωνο που συνεχεια τα ψαχνει . Δεν εχω δωσει κανενα δικαωμα απ'την στιγμη που μπηκαμε στο σπιτι μας κ παντρευτηκαμε.ουτε αν με δειτε ειμαι καμια με προκλητικη συμπεριφορα ειλικρινα. Με πιεζει ομως ολο αυτο . εχω προσπαθησει να του το πω , αλλα μου λεει οτι εχει χασει την εμπιστοσυνη του κ πρπει να το ανεχτω κατα καποιο τροπο. Δεν ξερω σημερα παλι με κυνηγουσε στην λαικη ρε κοριτσια κ ενιωσα λες κ εχω σωματοφυλακα ειλικρινα...........Και οχι οτι φοβαται μονο τον πρωην αλλα ολους τους αντρες.λες κ κυνηγανε ολοι εμενα. Εγω κοιταζομαι στον καθρεφτη κ βλεπω ενα κοριτσακι κ οχι μια γυναικα που βγαινει να προκαλεσει .
Να τονισω κ να σας βεβαιωσω φιλες μου οτι σε καμια περιπτωση δεν θελω να νιωθει ετσι ο αντρας μου.Καταλαβαινω οτι αυτο που του συμβαινει ειναι κατι σαν "αρρωστια" κ οτι βασανιζεται αλλα βασανιζει κ μενα με τον τροπο του εφοσον πραγματικα πια δεν εχω δωσει κανενα δικαιωμα. Βγαινω εξω κ δεν βαφομαι για να μην νομιζει οτιδηποτε.Βγαινουμε μαζι κ φοβαμαι μην τυχον κ με κοιταξει κανεις κ εχουμε θεμα στο σπιτι μετα. Παντα ηταν καπως ζηλιαρης κ ελευθεροι που ειμασταν αλλα οχι κ ετσι .
εχει νιωσει καμια σας την πιεση αυτη ????
την πίεση της ζήλιας καθόλου!!! το αντίθετο θα έλεγα!!! και με το ντεκολτέ ως τον αφαλό να έβγαινα δεν θα έλεγε κάτι... δεν το βλέπει καν.... πλήρη αδιαφορία, εκεί να δεις πόσο σου σπάει τα νεύρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή